Het Droomhuwelijk

De man met de kap kwam dichterbij. Het was echter te donker om zijn gezicht te zien. Geschrokken deed Tom een paar stappen achteruit en riep nog eens: ‘Wat wilt u van mij?’. Plots bleef de man met de kap stilstaan. Heel traag pakte hij iets uit zijn broekzak. Het was iets lang, het leek op een soort doek. De angst bekroop hem en snoerde zijn keel helemaal dicht. Er schoten honderden gedachten door zijn hoofd. ‘Wat gaat er gebeuren, wat moet ik doen?!’ dacht hij bij zichzelf. Plots zette hij het op een lopen. Zijn hart bonkte in zijn keel en adrenaline schoot door zijn hele lijf. Ver zou hij niet lopen. Opeens klonk er een luide knal door het kerkhof. Tom stuikte neer. Hij was geraakt door een kogel en hij kon geen kant meer op. De man met de kap kwam traag afgestapt, nog steeds met het pistool in zijn hand. ‘Het spijt mij dat ik heb moeten schieten, maar mijn conditie is niet echt op peil’ zei hij op een lacherige toon. ‘Wie bent u, wat heb ik misdaan?’ vroeg Tom. Hij voelde even aan zijn schotwond. Hij was geraakt in zijn knie. ‘Ik ben de vader van Anke. Je kent haar nog wel’. Tom probeerde zich rustig te houden en antwoordde: ‘Het spijt mij…’. ‘Wat spijt jou?’ riep de man. ‘Die put dat daar gegraven is is niet voor jou. Maar voor mijn dochter. Zij heeft alles opgebiecht over de onenightstand met jou en Bart heeft haar laten zitten. Daarna heeft ze zelfmoord gepleegd. Morgen wordt ze begraven en jij zal nu mogen boeten.’. Tom wist niet wat hij moest denken. Had hij een moord op zijn geweten? Wat zou haar vader nu met hem doen? Opeens voelde hij een stuk koud metaal tegen zijn hoofd. Hij voelde dat het pistool werd geladen. Hij wist dat hij binnen enkele seconden dood zou zijn.

KNAL! Tom schoot wakker. Hij baadde in het zweet. Wat was die knal? Dacht hij bij zichzelf. Had hij… Ja, hij had zijn raam weer vergeten dicht te doen. Zijn wekker vertelde hem dat het 8u59 was. ‘Nog tijd genoeg voor een douche’ zei hij tegen zijn poes die langst zijn been schuurde. Terwijl hij naar de douche stapte hoorde hij de bel gaan. Hij deed vlug zijn badjas aan en deed de deur open. Niemand. Er lag wel een envelop aan zijn voeten. Hij pakte de envelop op en scheurde hem open. Er zat een echografie van een foetus in.