Intervieuw Jean-Charles

Nederlands: Interview

TUSSEN HEMEL EN HEL VAN JEAN-CHARLES CHEVALIER

De laatste sprint naar het einde van het 6de middelbaar is ingezet. Dringend tijd om onze klasgenoot Jean-Charles, of kortweg Jean, wat beter te leren kennen. Daarom ben ik, Pieter Gets (6LOB), naar hem toe gegaan om hem een paar vragen te stellen. Jean-Charles, waar kan jij fysiek van genieten? Mijn hobby en sport is voetballen. Een match spelen is stressen. Das is wel fijn, maar ik kan toch meer genieten van een rustige training. Ik hou echt van goe relaxed shotte. Meer moet dat voor mij niet zijn! Iedereen moet natuurlijk eten. Maar wat is je favoriete Belgische maaltijd? Dat zal stoofvlees met frietjes zijn. Dat is gewoon een klassieker. Maar ook vol-au-vent kan me heel erg bekoren. Ik denk dat iedereen wel het water in zijn mond krijgt als hij aan deze maaltijden denkt. En wat is je lievelingskost uit het buitenland? Pasta uiteraard. Ik kan niet kiezen welk pastagerecht het lekkerste is. Ze zijn allemaal zo lekker! Met pasta krijg je mij altijd wel gelukkig. En hoe denk je over de kunst? Kunst is echt niets voor mij. Schilderijen en beeldhouwwerken… Dat is soms wel mooi, maar mijn geld zou ik er nooit van men leven insteken.

Niet alle kunst moeten schilderijen zijn. Wat denk je van muziek? Ik hou van muziek waar een goede beat onder staat. Mijn muziekstijl is electro, tec-style en hardstyle. DJ’s als Martin Saltsberg zijn heel goed. Heb je dan ook een lievelingsliedje? (denkt diep na) Er zijn zoveel goede liedjes. Maar het beste liedje vind ik Tomorrow (give into the night) met Dimitry Vegas. Jean-Charles, waarvan word jij nu echt gelukkig? Als ik met mijn vriendin ben, waar ik alles mee kan delen. Als ik bij haar ben voel ik me echt goed. “EEN PERFECTE DAG BESTAAT NIET” Zou je vriendin een plaatsje krijgen in jou perfecte dag? Een perfecte dag bestaat niet. Maar als ik er even over mag dromen: zeker. Ik zou het ook niet erg vinden om te werken, want dan weet je dat je geld binnenhaalt. Zo’n dag zou vol plezier zitten, ik zou me geen moment haasten. Waar zou je nu echt ongelukkig van worden? Als mijn vriendin me zou verlaten. Daar zou ik echt niet goed van zijn.

En waar zou je nu echt boos van worden? Eigenlijk ben ik echt niet gemakkelijk boos te krijgen! (lacht) Als je zou moeten kiezen tussen films of boeken, wat zou je kiezen? Dat is een moeilijke keuze. Misschien verwacht je het niet, maar ik lees ook heel graag. Dus ik kan niet kiezen. En wat lees je dan graag? Boeken waar een mysterie inzit, met veel spanning. Zo heb ik bijvoorbeeld al alle boeken van Harry Potter gelezen. En welke soort films kijk je dan graag? Actie. Dat zijn meestal echt goede films. Maar ook comedy, romantic comedy en action comedy kan me bekoren! En dan nog een laatste vraagje, naast welke beroemdheid zou je wel eens willen wakker worden? Ik ga toch gaan voor het cliché, Jessica Alba. Het is gewoon een prachtige vrouw! Hartelijk dank, Jean-Charles, dat ik dit interview mocht afnemen. Het was me zeer aangenaam!

Tot de volgende?!

Dit is dus de buitenkant van mijn stageplaats. Ik ben heel tevreden over de laatste twee weken. De sfeer tussen de collega's was enorm goed, dus het was een leuke omgeving om in te werken. Er was ook geen enorme werkdruk. En hoewel ik de eerste week bijna niets dan administratief werk moest doen kon ik de tweede week veel vaker op de baan. Ik mocht twee sportdagen meedoen en twee woensdagnamiddagen. Ik heb alleen maar eerste en tweede leerjaars begeleid en dat ging heel vlot. Het was echt aangenaam om met hen te werken en je kreeg er veel vriendschap van terug. Een keer heb ik ook gedragsgestoorden moeten begeleiden, dat was wel een stukje moeilijker. Ik heb veel bijgeleerd de laatste twee weken. Niet alleen over hoe met kinderen om te gaan, maar ook hoe het is om te werken. Ik ben blij dat we deze kans krijgen van het school!

Een woensdagnamiddag mee naar de sprookjesmarkt

Hoewel ik vaak administratief werk moest verrichten op de bureau, mocht ik nu en dan eens mee op activiteit. Deze kinderen waren van de school De Regenboog uit Geel. Zij kwamen een woensdagnamiddag op de sprookjesmarkt spelen. We hadden een grote zaal in Rotselaar die werd verdeelt in drie units. Ik kreeg één unit toegewezen, en dit waren mijn kinderen. De activiteit heeft twee uur en een half geduurd, maar gelukkig hebben ze zich geen seconde hoeven te vervelen.

Mijn stageplaats is SVS

Ik heb mijn stage gelopen bij SVS, oftewel de Stichting voor Vlaamse Schoolsport. Dit is een organisatie die allerlei sportevenementen organiseert voor basisscholen en secundaire scholen. Ook BO en BuSO (Buitengewoon onderwijs en Buitengewoon Secundair Onderwijs) kunnen hier hun sportactiviteiten regelen. Zo zijn er elke woensdagnamiddag NGS-activiteiten (Natuur Gebonden Sporten). Dat zijn spellen die in een bos of ergens anders gehouden worden, zolang het maar buiten is. Door de week heen kunnen er ook sportdagen georganiseerd worden. SVS die in Leuven is gevestigd staat in voor heel Vlaams-Brabant.

Het Droomhuwelijk

De man met de kap kwam dichterbij. Het was echter te donker om zijn gezicht te zien. Geschrokken deed Tom een paar stappen achteruit en riep nog eens: ‘Wat wilt u van mij?’. Plots bleef de man met de kap stilstaan. Heel traag pakte hij iets uit zijn broekzak. Het was iets lang, het leek op een soort doek. De angst bekroop hem en snoerde zijn keel helemaal dicht. Er schoten honderden gedachten door zijn hoofd. ‘Wat gaat er gebeuren, wat moet ik doen?!’ dacht hij bij zichzelf. Plots zette hij het op een lopen. Zijn hart bonkte in zijn keel en adrenaline schoot door zijn hele lijf. Ver zou hij niet lopen. Opeens klonk er een luide knal door het kerkhof. Tom stuikte neer. Hij was geraakt door een kogel en hij kon geen kant meer op. De man met de kap kwam traag afgestapt, nog steeds met het pistool in zijn hand. ‘Het spijt mij dat ik heb moeten schieten, maar mijn conditie is niet echt op peil’ zei hij op een lacherige toon. ‘Wie bent u, wat heb ik misdaan?’ vroeg Tom. Hij voelde even aan zijn schotwond. Hij was geraakt in zijn knie. ‘Ik ben de vader van Anke. Je kent haar nog wel’. Tom probeerde zich rustig te houden en antwoordde: ‘Het spijt mij…’. ‘Wat spijt jou?’ riep de man. ‘Die put dat daar gegraven is is niet voor jou. Maar voor mijn dochter. Zij heeft alles opgebiecht over de onenightstand met jou en Bart heeft haar laten zitten. Daarna heeft ze zelfmoord gepleegd. Morgen wordt ze begraven en jij zal nu mogen boeten.’. Tom wist niet wat hij moest denken. Had hij een moord op zijn geweten? Wat zou haar vader nu met hem doen? Opeens voelde hij een stuk koud metaal tegen zijn hoofd. Hij voelde dat het pistool werd geladen. Hij wist dat hij binnen enkele seconden dood zou zijn.

KNAL! Tom schoot wakker. Hij baadde in het zweet. Wat was die knal? Dacht hij bij zichzelf. Had hij… Ja, hij had zijn raam weer vergeten dicht te doen. Zijn wekker vertelde hem dat het 8u59 was. ‘Nog tijd genoeg voor een douche’ zei hij tegen zijn poes die langst zijn been schuurde. Terwijl hij naar de douche stapte hoorde hij de bel gaan. Hij deed vlug zijn badjas aan en deed de deur open. Niemand. Er lag wel een envelop aan zijn voeten. Hij pakte de envelop op en scheurde hem open. Er zat een echografie van een foetus in.

Van het westelijke front geen nieuws

"Ik doe mijn ogen open; - mijn hand houdt een mouw vast, een arm. 

Is het een gewonde? 

Ik schreeuw tegen hem - geen antwoord; - het is een lijk. 

Mijn hand tast verder, ik voel splinters; - dan weet ik weer, dat we op een kerkhof liggen.

REMARQUE, Erich Maria. Van het westelijk front geen nieuws. Duitsland, 1929, pp 44-49

Studenten porren scholieren aan

De Katholieke Hogeschool Leuven heeft in september 2008 een project gestart om jongeren uit kansengroepen een grotere kans te geven om naar het hoger onderwijs te gaan. Ongeveer acht studenten van het vijde semester uit het KHLeuven komen iedere week samen met vijftien leerlingen uit het laatste jaar van twee scholen uit Leuven. Deze scholen zijn het K.A. Redingenhof en het Miniemeninstituut.

Elke week komen ze een uurtje samen om de GIP af te werken. Ook buiten dit uurtje houden ze contact, met mail bijvoorbeeld. Er zijn al veel goede resultaten geboekt, dus de kans is reël dat het project uitgibreid wordt naar andere secundaire scholen.

(bron: Het Nieuwsblad)